In residentie bij Teylers Museum

De komende tijd schrijft Marjolijn van Heemstra vanuit de postkamer van Teylers Museum, waar alles er sinds 1986 onaangeraakt bij ligt. Boeken, brieven en pakketjes van de afgelopen twee eeuwen, gesorteerd in hoge kasten. Tussen die kasten staat een klein bureau waar ze als artist in residence van het oudste museum van ons land aan mag schrijven. Ze werkt aan een reeks essays en gedichten voor de hedendaagse kunsttentoonstelling Kosmos, die in het voorjaar van 2025 te zien zal zijn. Essays over satellieten, gedichten over ruimtepuin, een monoloog voor een sci-fi pak astronautenpak, en meer.

“Iedereen die hier weleens geweest is, weet hoe fantastisch dit museum is. Een soort tijdcapsule; al die oude instrumenten, al die fossielen en mineralen en dan ook nog een observatorium op het dak. In Teylers Museum komen kunst en wetenschap samen, de perfecte combinatie wat mij betreft. Het is een plek die mijn fascinaties voedt, maar het is ook een plek die vragen oproept over de antropocentrische blik van de westerse mens op de wereld. Het laat zien waartoe we op ons best in staat zijn: grootse ontdekkingen. Tegelijkertijd zie je er de blinde vlekken van het vooruitgangsgeloof, die combinatie vind ik mateloos interessant.”