Najat Kaddour

De nacht
In de nacht ontkom je niet aan de ruimte van nu. Een ruimte waarin van alles gebeurt. De nacht waarin volgens de Indianen iedere steen op een buffel kan lijken, waarin kinderen kleding op een stoel als een monster kan toeschijnen. Nu weet ik dat alles waar je bang voor bent helemaal niets is.

De nacht brengt mij bij mijzelf, weg van de waan van de dag. Alsof de aarde pas weer draait als de zon opkomt. Niet hunkeren naar toestemming en goedkeuring van buitenaf, maar voelen wat er te voelen valt. Alles mag, in de nacht kun je zijn. Verdrietig zijn, huilen, genieten, rusten, dromen. Het heelal zien en de maan bewonderen en afvragen wat ze vanavond vertelt. Elke nacht is anders.

Het Vliegenbos
Van mijn vader kreeg ik het advies om ´s avonds op straat geen pumps te dragen omdat door de verdere stilte het geluid kenbaar zou maken dat er een vrouw loopt. Voorzichtig, voorzichtig zijn, oppassen en zeker niet s ´nachts het bos in. Het Vliegenbos, daar was ik zelfs overdag huiverig voor. Amed, mijn broer, niet. Het jaar voor zijn overlijden heeft hij mij een aantal keer gezegd dat ik lekker naar het Vliegenbos moest gaan. Mijn eerste keer in het Vliegenbos was met hem. Voor ons samen was het de laatste keer. Het werd een korte wandeling, want we zagen een oudere man liggen in een greppel. We hebben hem gered, maar door deze actie waren wij vliegensvlug het bos weer uit.

Cadeau
“Amed Cadeau”, zo werd hij door zijn schoonvader genoemd. Voor mij is de samenwerking met Marjolijn in en om het Vliegenbos sowieso een cadeau, maar bovenal een cadeau van Amed.
Onze samenwerking begon samen met ondernemer en vogelaar Joost Janmaat, stadsecoloog Fred Haaijen en 15 wandelaars tijdens een avondwandeling in oktober 2020 in een aardedonker bos. Weg van alle voetpaden.

Sprookjesbos
“Jij woont in het Sprookjesbos”, zei Amed vaak als ik ernstige situaties romantiseerde. In het diepst van het bos, daar waarvan ik dacht dat het allerengst zou zijn, belandde ik tijdens die nachtwandeling in een sprookje, het sprookjesbos. Een prachtige avond als 100 bladzijden in een lievelingsboek lezen. Weg van de paden, alle zintuigen aan… gezien door de 1000 ogen van de dieren in het bos die hun ogen uitkijken; wat komen wij daar doen in het donker?
Verlicht door de geopende ogen van dwergvleermuisjes en de ineens glinsterende glimwormpjes zag ik het kleine weerloze ineens zo gigantisch present in het aardedonkere bos.

Ondertussen hoorden we de verhalen met de nacht in de hoofdrol van onze chaperonnes Joost en Fred. Over communicerende bomen in het wood wide web onder de grond, over de moederboom en de schimmels en paddenstoelen die ze stuurt als voeding voor haar kind even verderop en over de afspreekplek van parende vogels. Ik kwam ondersteboven binnenstebuiten en heel verliefd uit het Vliegenbos. Echt een onvergetelijke kick.

Over Najat
Najat Kaddour werkte als regieassistent bij nieuwsuitzendingen, maar kreeg ‘een steentje in haar schoen’ van het polariserende effect dat nieuwsberichten teweeg kunnen brengen. In volle overtuiging maakte zij de keuze alleen nog maar mee te werken aan projecten barstensvol maatschappelijke ambities. Nu geeft zij leiding aan de door Adelheid Roosen opgerichte WijkJury Amsterdam: een groep van 17 toeschouwers met verschillende culturele achtergronden. Daarnaast werkt zij voor Stichting Lezen, die het stimuleren van lezen voorop heeft staan.

Ze ontsproot op de Atlantische Oceaan, tijdens de overtocht van haar vader en moeder op de boot van Oran richting Amsterdam. Ze werd in hartje Jordaan geboren in de tijd van ’t Schaep met de 5 pooten: “We zijn op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?” ‘Bij ons in de Jordaan’ gingen borden met eten heen en weer en waren de mensen in de wijk benieuwd naar elkaar.

Een aantal jaren van haar jeugd woonde ze in het dorp Grootebroek. Door de heimwee van haar moeder naar het hoofdstedelijke verhuisden naar Amsterdam Noord, waar ze gingen wonen boven de bekende slagerij van haar vader en broers: Slagerij Kaddour. De Vogelbuurt was toen de armste wijk van Amsterdam.

Najat en De Nacht-Wacht
Het lijkt mij hemels om Noorderlingen te enthousiasmeren voor het Vliegenbos en daar in de nacht onuitwisbare indrukken te kunnen opwekken die gespreksstof voor thuis of op het werk opleveren. Het doet zo goed om meningen te stretchen, terreinen te onderzoeken en met mensen op plekken te komen waar ze niet eerder zijn geweest. Daar ligt voor mij het avontuur.

Najat over Noord:
“In Noord heb ik geleerd de grenzen van verschillende culturen te ontstijgen. Ik woon in de Vogelbuurt, een wijk aan het IJ; het water scheidt de wijk van hartje binnenstad. De Ooievaarsweg is een straat met vele tegenstellingen letterlijk op een rij. Er is sprake van oude armoede en nieuwe rijkdom, kleine ondernemers en grote gezinnen. Tegelijk verbergt de straat zelfs een huishouden met een zwembad. In de nabije buurt van de Ooievaarsweg staan voormalige kolossale directeurshuizen, die herinneren aan de tijd dat straat onderdeel was van een fabriekswijk”